بیمار مبتلا به پارکینسون با یاری ایمپلنت نخاعی توانست کیلومترها راه برود

مردی ۶۳ ساله اهل بوردوی فرانسه بیش از ۲۰ سال پیش به پارکینسون مبتلا شد و مشکلات حرکتی شدیدی از جمله عدم‌تعادل و اختلال در راه‌رفتن داشت. اما بعد از دریافت ایمپلنت توانست کاملاً به‌شکل معمولی راه برود و استقلال خود را بازیابد. مقصد این ایمپلنت بازگشت دادن سیگنال طبیعی به عضلات پا از نخاع است.

براساس گزارش گاردین، این مرد توانست بعد از دریافت ایمپلنت به زندگی معمولی و سالم خود بازگردد. او می‌گوید: «من عملاً نمی‌توانستم بدون آن‌که چندین بار در روز زمین بخورم راه بروم. در برخی موقعیت‌ها، برای مثالً زمان ورود به آسانسور، نمی‌توانستم قدم از قدم بردارم و گویی که خشکم می‌زد. اکنون دیگر حتی از پله‌ها نمی‌ترسم. هر یکشنبه به دریاچه می‌روم و حدود ۶ کیلومتر پیاده‌روی می‌کنم. این باورنکردنی است.»

ایمپلنتی که می‌تواند مشکلات حرکتی ناشی از پارکینسون را بهبود بخشد

این ایمپلنت تا این مدت در یک کارآزمایی بالینی کامل آزمایش نشده است. اما محققان سوئیسی که برای توسعه رابط‌های مغز و ماشین به‌منظور غلبه بر فلج برنامه‌ای طولانی‌زمان دارند، امیدوارند که فناوری آن‌ها بتواند رویکردی کاملاً تازه برای درمان نقص حرکتی در مبتلایان به بیماری پارکینسون اراعه دهد.

«جوسلین بلوچ»، جراح مغز و اعصاب و استاد دانشگاه می‌گوید: «ما می‌خواهیم یقین شویم که چطور با تحریک الکتریکی نخاع به روشای کار امد، به همان روشی که در مورد بیماران پاراپلژیک انجام داده‌ایم، اختلالات راه رفتن ناشی از بیماری پارکینسون را اصلاح کنیم.»

بیماری پارکینسون به علت ازبین‌رفتن تدریجی نورون‌های تولیدکننده دوپامین ایجاد می‌بشود. در حدود ۹۰ درصد از بیماران مبتلا به شکل پیشرفته بیماری، این امر منجر به مشکلات راه‌رفتن، ازجمله نقص تعادل و فلج مقطعی می‌گردد. درمان‌های مرسوم، همانند داروی لوودوپا، می‌تواند علائم را کاهش دهد، اما قادر به بازگشت دادن کامل حرکت طبیعی نیست. این ایمپلنت مستقیماً ناحیه‌ای در طناب نخاعی را مقصد قرار می‌دهد که مسئول فعال‌کردن عضلات پا در طول راه‌رفتن است.

در این روش از یک حسگر حرکتی روی هر پای بیمار منفعت گیری می‌بشود. هنگامی که بیمار آغاز به راه‌رفتن می‌کند، ایمپلنت به طور خودکار روشن می‌بشود و با ارسال پالس‌هایی نورون‌های نخاعی را تحریک می‌کند. این ایمپلنت به اصلاح سیگنال‌های غیرعادی مغز به نخاع و پاها یاری می‌کند تا بدن بیمار حرکت طبیعی خود را بازیابد.

نتایج یافته‌های این پژوهش در مجله Nature انتشار شده است.