قانون تازه علیه قدوس: انگلیسی ممنوع، فقط فارسی!
[ad_1]
به نقل از “افتاب وطن”، آخرین نقطه میکسدزون ورزشگاه اجوکیشن سیتی، مقداری جلوتر از جایی که امیر قلعه نویی مشغول یک سخن بگویید مختصر مطبوعاتی است، سعید عزت اللهی در کنار سامان قدوس دیده خواهد شد. سعید سپس از ضربه شدیدی که به بینی متحمل شد، هم چنان حس درد دارد و سامان هم خجالتی و کم رو، با لبخند همیشگی رودرروی محمدرضا احمدی ایستاده است.
احمدی سپس از گزارش پیروزی چهار بر صفر ایران با میکروفن فوتبال برتر تلاش می‌کند مصاحبه اختصاصی را از این دو ستاره تیم ملی بگیرد، یقیناً سوالاتش زیاد تر از جواب‌های دو ستاره تیم ملی طویل‌تر می باشند: “زیاد سریع برای سعید دلواپس شدیم ولی سامان تا دقایق آخر مسابقه بازی می بود. چطور می بود سامان جان؟ بهترین بازیکن بازی هم سامان شد، به او تبریک میگوییم.”
سپس میکروفن را جلوی صورت سامان قدوس میگیرد اما ستاره تیم ملی در حالی که لبخندش به خنده تبدیل می‌بشود، میکروفن را به سمت سعید میبرد و از او می‌خواهد سخن بگویید کند. یقیناً سعید هم چندان اهل سخن بگویید و گرم کردن مصاحبه نیست، به این علت هر دو خوش شانس می باشند که کریم انصاریفرد به شدت از راه می‌رسد و در مرکز قاب قرار میگیرد.
کریم که صد و یکمین بازی ملی خود را انجام داده، در رابطه پاس گل قدوس به شوخی می‌گوید: «شانسی می بود». این فرصتی است برای محمدرضا احمدی که قدوس را به سخن بیاورد: «نه واقعا شانسی نبوده است.»
سعید هم یکی دو کلمه سخن بگویید می‌کند اما هم چنان کار دست کریم است: «خداراشکر بهترم (صدمه دیدن). خداراشکر بردیم.» سپس از این جمله مختصر عزت اللهی با چشم احمدی را به سمت انصاریفرد هدایت می‌کند و او می‌گوید: «سعید اسپانیایی‌اش خوب است.» قدوس احتمالا چندان این شوخی را فهمید نشده اما او هم به همراه سه تن دیگر می‌خندد.
انصاریفرد سپس در جواب به سوال طویل احمدی در رابطه بازی می‌گوید: «حقیقت این است که فکر کنم ما بچه‌ها بین خودمان قول و قرار گذاشتیم که بازی به بازی جلو برویم. فینال و اینها را بگذاریم آخر مسابقات، هنگ کنگ بهترین حریف ماست.»
سپس سعید: «همیشه اولین بازی تورنمنت‌ها سخت است. باید رفته رفته بهتر شویم اگر میخواهیم موفق شویم.»
احتمالا صدای سامان قدوس را هنگامی فارسی سخن بگویید می‌کند، چندان نشنیده باشید، بعد اینجای مصاحبه برایتان دلنشین است: «من که فقط خوشحالم از این که بتوانم بازی کنم. هرجا مربی بخواهد بازی می‌کنم. در پریمیر لیگ هم همینجور است و این زیاد خوب است.»
در لحظه سخن بگویید قدوس همه ساکت می باشند تا او که اکنون به زبان آمده، مقداری سخن بزند. هنگامی علیرضا جهانبخش به آنها نزدیک می‌بشود، کریم می‌گوید: «علی بیا، داره فارسی سخن میزنه.»
جهانبخش دست خود را روی گردن قدوس می‌اندازد و به او می‌گوید: «یکم سخن بگویید کن لطفا.» مجدد یک سوال طویل از محمدرضا احمدی و جواب مختصر قدوس: «زیاد راضی‌ام (از بازی در ترکیب مهم)».
جهانبخش با خنده می‌گوید: «من را میبیند استرس میگیرد. اختصاصی سامان نیست‌ها، اکثر بچه اینطورند.» عزت اللهی با پوزخند برمی‌گردد طوری که اشکار بشود این شوخی جهانبخش را اصلا قبول ندارد.
فریم بعدی جایی است که مهدی طارمی هم اضافه می‌بشود. عین به عین بخوانید:
قدوس: «من میگویم که ایندیوجوال (جایزه فردی – individual)…»
طارمی: «ایندیویجوال چیه؟ فارسی سخن بزن بابا!»
قدوس: «خب ایندیویجوال آورده (Awards)!»
احمدی: “منظورش گفتن فردی است.”
قدوس: «بله من واسه تیمم بازی می‌کنم و می‌خواهم به تیم پشتیبانی کنم و من آف د مچ بشوم.»
طارمی: «بهترین بازیکن.»
قدوس: «بهترین بازیکن بشوم. من باید بگویم که مرسی به تیم.»
احمدی: “مهدی جان زیاد دوست داشتیم گل بزنی.”
طارمی: «نه خب مهم این می بود که توانستیم بازی را ببریم، قدم اول همیشه سخت است و همینکه با نتیجه خوب بردیم مطمعن به نفس می‌دهد. انشاالله در ادامه همین روال را بتوانیم نگه داری کنیم.»
در این لحظه مصاحبه به آخر رسید و چهار ستاره تیم ملی که رفاقت صمیمانه خود را در داخل تیم دارند، قدوس را به رختکن هدایت کردند تا ستاره تیم ملی همراه کاپیتان‌ها راهی رختکن بشود.
[ad_2]
منبع