افتاب وطن – ژاله علو؛ صدایی که ماندگار شد_آفتاب وطن

 

تاریخ : سه شنبه ۴ دی ۱۴۰۳ ساعت ۱۲:۵۱

به گزارش هنرنیوز ، کمتر فردی است نقش‌های به یاد ماندنی و ماندگار بانوی فرهیخته ژاله علو را به یاد نداشته باشد. شادروان در عرصه‌های گویندگی در رادیو و دوبله، بازیگری و … یکتا می بود و صدای ماندگار و بی‌بدلیلش تا ابد در یادها به یادگار خواهد ماند. همکاران شادروان علو در رادیو درمورد او سخن بگویید ‌کرده‌اند.

میکائیل شهرستانی: فروتن می بود

میکائیل شهرستانی از پیشکسوتان بازیگری، گویندگی و کارگردان و مدرس تئاتر است. او از خاطرات سال‌های زیاد دور همکاری با ژاله علو این طور می‌گوید: ژاله علو جزو معدود بازیگران رادیو می بود که در قالب‌های گوناگون چه عکس و چه صدا و صحنه کارنامه فوق الاده داشت. از این رو با زیاد از هم سن و سالان خودش نزدیک می بود. شادروان مهرزاد هم که از هم دوره‌ای‌هایشان می بود این چنین ویژگی هایی را داشت. خانم علو عقبه کارگردانی بیشتری در همه حوزه‌ها داشت. افتخار این را داشتم که در سال‌های آغازین همکاری‌ام با رادیو به دفعات در خدمت او باشم. او زیاد متواضع می بود و فروتن که اجازه می‌داد کنارش یاد بگیریم. فخرفروشی نمی‌کرد. او به ما آموخت درخت هر چه پربارتر افتاده‌تر باید باشد. به همین علت هیچ زمان فخرفروشی نمی‌کرد.

وی ادامه می‌دهد: زیاد از صدای نازنین‌شان مراقبت می‌کردند. دقت به این نوشته علتخواهد شد تا هنرمند سالهای تعداد بسیاری در حوزه کاری‌اش فعالیت کند. ماموریت هر هنرمندی است که از خودش مراقبت کند و سلامت نفس، جسم و روح را داشته باشد تا در کارهای بیشتری نقش آفرینی کند. فرقی نمی‌کند چه در بازیگری، موسیقی، نقاشی و خطاطی و… نقش جدی تر و موثرتری داشته باشد.

مینو جبارزاده: از دست دادن یک بانوی همه عیار

مینو جبارزاده از هنرمندان توانمند رادیوست. وی شادروان علو را بانویی همه عیار توصیف می‌کند و ادامه می‌دهد: او لحاظ اخلاقی و رفتاری نمونه می بود. من از او آموختم. واقعا ما یک هنرمند بزرگ را از دست دادیم، یک بانوی همه عیار. بی‌راه نیست بگوییم که یک ستاره از آسمان کم شد. من تعداد بسیاری با او کار کردم که کارگردان نمایش می بود و افتخار داشتم کنار او بیاموزم. او زیاد با سواد و اهل شعر و شعرخوانی می بود. بانو علو با عشق در گردهمایی‌های ادبی، هنری و … شرکت می‌کرد.

نازنین مهیمنی: من مادرم دوم‌ خودم را از دست دادم

نازنین مهیمنی از بازیگران، دوبلورها و کارگردان‌های اداره کل نمایش های رادیویی است که از دهه هفتاد داخل این عرصه شده و در برنامه‌های مختلفی با مرحومه علو همکاری داشت. او بانو علو را همچون مادر و استادی بی‌نظیر توصیف می‌کند و تصریح می‌کند: متاسفانه من مادرم دومم را از دست دادم. در این شرایط سخن بگویید کردن در رابطه بانوی فرهیخته هنر سخت است. خانم ژاله تکیه گاه و استادم می بود و هست.

او که نقش آفرینی در کار و زندگی‌اش را مدیون صدای ماندگار رادیو می‌داند، ادامه می‌دهد: زیاد تر اوقات مکالمات خودمان را ضبط و برای خودم تکرار می‌کردم. هر روزی که با هم سخن می‌زدیم و منزل او می‌رفتم، برایم کلاس درس می بود. زیاد مدیون او هستم تا ابد. بانو علو همه انرژی را برای آموختن به من و همکاران می‌گذشت و همیشه از او به نیکی یاد می‌شد.

شهین نجف‌زاده: اسطوره را از دست دادیم

شهین نجف‌زاده، هنرمند ضمن تسلیت به جامعه هنری سرزمین در توصیف بانو علو گفتن می‌کند: از خانم ژاله گفتن هم سخت است و هم سهل، خانم ژاله واقعا نماد بزرگی، شرافت، زیبایی و هنرمند می بود. وجودش نعمت می بود، نعمتی که تا ابد برای همه ما جاری است. برخی آدم‌ها اگر دویست سال هم زندگی کنند باز هم رفتنشان زیاد سخت و به نظر سریع می‌آید. انرژِی، عشق، معنویت، زیبایی درون و بیرون و منبع الهام‌قسمت بودنش برای همه ساری و جاری می بود. خانم ژاله زیاد شوخ می بود و در عین حال زیاد مقتدر، حریمی داشت که هیچکس اجازه ورود به آن را نداشت. خانم ژاله به اندازه‌ای نازنین می بود که می‌توانم بگویم ما اسطوره‌ای را از دست دادیم. یقیناً برای همیشه در قلب و تاریخ و هنر این مملکت همیشه زنده است.

وی یادآوری می‌کند: مرحومه خانم توران مهرزاد هم از هم دوره ای‌های او می بود که زیاد هم با هم دوست بودند. یاد هر دو گرامی و روحشان شاد و در اسایش. من با هر دوی این بانوان نازنین افتخار همکاری داشتم و کنارشان آموختم. به اختصاصی خانم ژاله که استادی بی‌نظیر می بود و برای هما همیشه الهام‌قسمت.

به گزارش ایرنا، ژاله علو بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون و گوینده و بازیگر هنرهای نمایشی رادیو دیروز، ۳ دی در بیمارستان دار فانی را وداع او گفت.