آیا تنهایی خلاقیت می‌آورد؟ – چطور_آفتاب وطن

آیا تا به حال بهترین ایده‌هایتان در یک لحظه کاملاً تنها به ذهنتان رسیده است؟ احتمالا در یک حمام طویل، میانه پیاده‌روی در طبیعت، یا حتی وقتی که در سکوت شب، در حال خیال پردازی هستید. در دنیای پرهیاهوی امروز که پر از ارتباطات و اطلاعات است، تنهایی زیاد تر کم اهمیت به نظر می‌رسد. اما حقیقت این است که انزوا، یکی از نیرومندترین ابزارهای ما برای شکوفایی خلاقیت است. در این مقاله، یاد می‌گیریم چطور تنهایی را تبدیل به راهی برای خلاقیت کنیم.

روانشناسان، کریستوفر لانگ و جیمز اَوریل، ربط دیرینه‌ی بین تنهایی و خلاقیت را «آن‌قدر فراگیر که تقریباً به یک کلیشه تبدیل شده است» توصیف کرده‌اند: دانشمندی تنها در آزمایشگاه، نویسنده‌ای در کلبه‌ای در جنگل، یا نقاشی در یک استودیوی خالی. اما آیا واقعاً تنهایی خلاقیت می‌آورد؟ بر پایه تحقیقات روان‌شناسی، در ادامه به پنج راه اشاره شده است که تنهایی می‌تواند جرقه‌ی خلاقیت را بزند.

۱. تاثییر حمام

اگر بهترین ایده‌هایتان در حمام به ذهنتان می‌رسد، تنها نیستید. رایج‌ترین مکان‌هایی که افراد در آن‌ها لحظه‌های ناگهانی «آها!» را استعداد می‌کنند، شامل حمام، زمان رانندگی و در میانه ورزش است. اگرچه همیشه این فعالیت‌ها را تنها انجام نمی‌دهید، این استعداد‌ها طبق معمولً فرصتی برای دوری از سیل اطلاعاتی فراهم می‌کنند که در تعامل های اجتماعی در معرض آن قرار می‌گیریم.

تنهایی، فرصتی برای دوری از این حجم ورودی‌ها فراهم می‌کند و به ذهن ما اجازه می‌دهد آزادانه پرسه بزند. این تفکر آزاد، نواحی‌ای از مغز ما را تحریک می‌کند که به گفتن شبکه‌ی حالت پیش‌فکر شناخته خواهد شد و انعطاف‌پذیری شناختی (یعنی توانایی تفکر خارج از چارچوب) را تحکیم می‌کنند. به این علت، اگر در موضوعی گیر کرده‌اید، اجازه دهید ایده‌هایتان با کمی استراحت (یا یک دوش، یک رانندگی یا یک پیاده‌روی!) زنده شوند.

۲. از خیال‌پردازی استقبال کنید

ذهن سرگردان می‌تواند در مسیر خلاقیت قرار بگیرد، اما بعضی اوقات اوقات افکارمان به جاهای منفی می‌روال و نشخوار فکری ما را مضطرب می‌کند. برای حل این مشکل، تلاش کنید به جای نگاه به قبل، به آینده نگاه کنید. فلورانس روبی و همکارانش دریافتند که سرگردانی ذهنی درمورد‌ی قبل و با تمرکز بر دیگران، به گمان زیاد حال آدم‌ها را بد می‌کند.

در روبه رو، خیال‌پردازی درمورد‌ی آینده و با تمرکز بر خود، علتافزایش حس مثبت می‌شود. اجازه دادن به ذهن برای پرسه زدن در تنهایی می‌تواند راه‌های فکری جدیدی را باز و به شما در حل مشکلات پشتیبانی کند. با این حال، مهم است که این سرگردانی ذهنی خود آگاه انجام شود. چرا؟ چون که برای برخی افراد، خیال‌پردازی می‌تواند به یک باتلاق تبدیل شود.

۳. یک کار انفرادی درست را انتخاب کنید

آیا کارهای خاصی وجود دارند که به تنهایی می‌توانیم برای به جریان انداختن خلاقیتمان انجام دهیم؟ بر پایه تحقیقات بنجامین برد، باید «نقطه‌ی ایده‌آل» بین کارهای کسل‌کننده و کارهای پرفشار را اشکار کنید.

در یک آزمایش، از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا به گفتن یک آزمون خلاقیت، کاربردهای غیرمعمول برای اشیاء معمول را فهرست کنند، اما در شرایط گوناگون. نتایج شگفت‌آور می بود: افرادی که در یک استراحت، یک کار با سختی متوسط انجام دادند (برچسب زدن اعداد فرد و زوج روی صفحه)، ایده‌های تازه بیشتری نسبت به افرادی تشکیل کردند که کارهای پرفشارتر انجام دادند، در طول استراحت هیچ کاری نکردند یا اصلاً استراحت نداشتند.

انجام کاری که سختی بسیاری ندارد، به مغز اجازه می‌دهد تا مشکلات را حل کند. چرا؟ چون در میانه این کارهای «نه چندان پرفشار»، ذهن شما آزاد است تا پرسه بزند و به جاهایی می‌رود که اساساً به شما پشتیبانی می‌کند نقاط را در ذهنتان به هم وصل کنید.

۴. بگذارید جریان بگیرد

اتفاق‌ی فرد دیگر که با خلاقیت مرتبط است، حالت فلو (Flow) است. این مفهوم توسط روانشناس شناخته شده، میهای چیکسِنت‌میهای به گفتن یک «استعداد‌ی بهینه» تعریف شده است.

حالت غرقگی، وضعیتی است که فرد در آن عمیقاً دچار یک فعالیت خاص می‌شود، حس مطمعن به نفس و خودآگاهی پایین دارد و خود و اطرافش را فراموش می‌کند. اگرچه زیاد تر این حالت در بین ورزشکاران نخبه دیده می‌شود، اما نویسندگان، هنرمندان، ماجراجویان و گیمرها نیز استعداد شبیهی دارند. برخی می‌گویند که تنهایی برای دستیابی به حالت غرقگی واقعی الزامی است.

با این حال، به نظر می‌رسد که شخصیت فرد مهم است. لیو و چیکسِنت‌میهای دریافتند که شرکت‌کنندگانی که برون‌گراتر بودند، حالت غرقگی بیشتری را در فعالیت‌های اجتماعی گزارش کردند. در طرف مقالبل درون‌گراها زیاد تر در تنهایی این حالت را استعداد می‌کردند. با این وجود، چیکسِنت‌میهای به تعداد بسیاری از مزایای دیگر تنهایی اشاره کرد و در نهایت او گفت:

«تعامل با دیگران می‌تواند راه خوبی برای یک زندگی لذت‌قسمت باشد، اما فرد باید یاد بگیرد که از تنهایی نیز لذت ببرد تا برخی از کارهای زندگی را که به تمرکز مطلق نیاز دارند، به انجام رساند.»

۵. نگه داری اعتدال

اگرچه تنهایی زمان‌های منحصر به فردی را فراهم می‌کند، اما نمی‌توان نقش همکاری و او مباحثه در فرآیند خلاقیت را نادیده گرفت. همانند تعداد بسیاری از چیزها در زندگی، بهترین گزینه یک گزینه‌ی متعادل است.

رونا کورد و پل پائولوس دریافتند افرادی که بین جلسات طوفان فکری انفرادی و گروهی تناوب برقرار می‌کردند، ایده‌های تازه بیشتری نسبت به افرادی تشکیل کردند که تنها در حالت انفرادی یا گروهی جستوجو خلاقیت می باشند. در برخی مرحله های فرآیند خلاقیت، دوره‌های تنهایی برای گسترش‌ی کامل ایده‌ها، انجام تحقیقات فشرده یا اجازه دادن به ذهن برای بازیگوشی سودمند خواهد می بود.

با این حال، قرار گرفتن در معرض دیدگاه‌های دیگران، تبادل ایده و دریافت بازخورد نیز مهم است. افراد اجتماعی تمایل دارند جستوجو محیط‌های مشارکتی باشند، در حالی که افرادی که تنهایی را ترجیح خواهند داد، برای جستوجو کردن کوششهای خلاقانه به تنهایی پناه می‌برند. با این حال، به نظر می‌رسد هر دو محیط، مزایای منحصر به فردی برای این فرآیند فراهم می‌کنند.

تنهایی: بستر رشد ایده‌ها

در نهایت، تنهایی بستری عالی برای رشد ایده‌ها است. برای رهایی از یک مشکل، استراحت کنید و مدتی را تنها بگذرانید. فعالیتی را انتخاب کنید که به ذهن شما اجازه دهد بازیگوشی کند. مدل ایده‌آل آن است این فعالیت «نه زیاد خسته‌کننده» و «نه زیاد درگیرکننده» باشد. برای پشتیبانی زیاد تر به فرآیند خلاقیت، بین دوره‌های تنهایی و زمان با دیگران تناوب برقرار کنید. این رویکرد «متعادل» نه تنها خلاقیت را شکوفا، بلکه به سلامت عمومی شما نیز پشتیبانی می‌کند.

در افسردگی غم به لایه‌های عمیق زندگی نفوذ کرده و اختلالاتی در احساسات و حرکت شما به‌وجود می‌آورد. اگر حس افسردگی دارید، حتما با پشتیبانی یک روانشناس متخصص مشکل را ریشه‌یابی کنید و برای حل آن راهکار بگیرید.برای ربط با مشاور متخصص افسردگی روی دکمه زیر کلیک کنید.

به پشتیبانی زبان بدن، ناگفته‌ها را بگویید و بشنوید