مسابقه‌ای که فوتبال را برای همیشه تحول داد_آفتاب وطن

به گزارش “افتاب وطن”، بازی‌هایی می باشند که تاریخ انقضا ندارند. یکی از آنها بازی آلمان-مجارستان است، فینال جام جهانی ۱۹۵۴ در سوئیس، دو رقیبی که امشب، ۷۰ سال سپس، مجدد به هم می‌رسند. در آن ۴ جولای، فوتبال برای همیشه تحول کرد، حتی اگر بازی در زمین بی طرف می بود، در ورزشگاه واندورف در برن.

معجزه برن پیروزی آلمان برابر پسران جادویی مجارستان می بود. تیمی‌که دیگر هیچ زمان موفق نشد آن قوت را اشکار کند.

منتخبی از شعبده بازان

مجارستان قبل از فینال، شانس مسلم پیروزی محسوب می‌شد. تیمی‌که چهار سال می بود ناکامی نخورده می بود و یک قوت ویرانگر داشت. چند ماه قبل از جام جهانی آنها ومبلی و در یکی از بزرگترین نمایش‌های تاریخ فوتبال، انگلیس را نابود کردند.

در سال ۱۹۵۳ مجارستان به نمایشی در سطح جهانی برابر انگلیس نیاز داشت و با درخشش پوشکاش ۳-۶ به آن رسید. استنلی متیوس، سپس از بازی او گفت: «آنها ثابت کردند که بهترین تیمی‌می باشند که تا به حال در برابر آن بازی کرده‌ایم.» 

با وجود دوستانه بودن، مردم بوداپست برای جشن گرفتن یک شاهکار فراموش نشدنی به خیابان‌ها رفتند.

مجارستان پر از ستاره و فوق ستاره می بود. با پوشکاش به گفتن فرمانده در داخل و خارج از زمین، هیدگکوتی بازیساز،  بوژیک، کوچیس و سیبور، ناکامی دادن آنها غیرممکن به نظر می‌رسید.

عواقب سپس از فروپاشی نازیسم

مجارستان در بازی‌های المپیک هلسینکی در سال ۱۹۵۲ موفق به کسب طلا شده می بود و مدعی مهم فتح جام جهانی محسوب می‌شد. در نظر دیگر آلمان سپس از نازیسم، لگه ننگ و تاریک دنیا محسوب می‌شد و حتی اجازه وجود در جام جهانی ۱۹۵۰ را نیز کسب نکرده می بود. بازیکنان آلمان نیز در سطح آماتور بودند. مجارستان در دور اول بازی‌ها توانست ۸-۳ آلمان را ناکامی دهد. یک برد بدون سخن و حدیث و ویران کننده. دیداری که پوشکاش مرد اول آن می بود و در همان بازی نیز مصدوم شد.

صدمه دیدن پوشکاش

مجارستان بدون پوشکاش و مچ پای شکسته‌اش، از دو مرحله یک چهارم نهایی و نیمه نهایی روبه رو برزیل و اروگوئه به سلامت عبور کرد و خلاص شد. در بازی برابر برزیل که به مبارزه برن معروف شد، VAR اگر وجود داشت، چندین بازیکن دو تیم اخراج می‌شدند و اکنون آلمان در فینال چشم به راه مجارستان می بود تا ناکامی ۸-۳ را جبران کند.

در ۴ جولای همه چیز آماده می بود تا مجارستان به گفتن پادشاه فوتبال تاج گذاری کند. زیر باران مداوم و وقتی که سپس از ده دقیقه مجارها با گل‌های پوشکاش و سیبور ۲-۰ پیش افتادند، به نظر می‌رسید یک برد پرگل دیگر در راه است. گمان ناکامی برای مجارستان دور از فکر می بود، اما آلمان عکس العمل نشان داد. قبل از دقیقه ۲۰، مورلوک و هلموت ران بازی را به تساوی کشاندند. بعد از استراحت و در نیمه دوم، داستان متفاوت شد.

جام در دستان یک اسیر جنگی

آلمان در زمینی پر از آب و گل، در محاصره شدید مجارستان می بود. توپ‌ها به تیر می‌خورد و راهی به دروازه آلمان اشکار نمی‌کردند. این تا دقیقه ۸۴ می بود که هلموت ران یک بار دیگر گروسیچس، گلر مجار، را مغلوب کرد.

دروازه‌بان مجارستان سپس از بازی او گفت: «اگر فردا یا چهل سال سپس فردی من را بیدار کند و بازی را به من یادآوری کند، مجدد گریه خواهم کرد.» 

مجارستان عکس العمل نشان داد و گل پوشکاش بازی را به تساوی کشاند اما گل به علت آفسایدی جنجالی، مردود اظهار شد.

فریتز والتر، چترباز در جنگ جهانی دوم، که به اسارت گرفته شده و از سیبری فرار کرده می بود، به گفتن کاپیتان آلمان، جام را بالای سر برد. سرزمین او آلمان، اکنون در جهان اعتباری مجدد پیدا کرده می بود و آن قهرمانی، شرافتی را که نازی‌ها لکه دار کرده بودند، برگرداند. روزهای بارانی از آن زمان در آلمان به «روزهای فریتز والتر» معروف شد.

فرانتس بکن باوئر، اسطوره فوتبال آلمان و جهان، که به تازگی درگذشت، والتر را اینگونه توصیف کرد: «او با اهمیت ترین فوتبالیست آلمانی قرن می بود. بعد از برن، آلمان داخل جمع نخبگان فوتبال شد و هیچ زمان از آن جایگاه سقوط نکرد.»

سپس از آن ناکامی، مجارستان دچار رکود در فوتبالش شد. 

پوشکاش در کتاب “پوشکاش درمورد پوشکاش”، می‌گوید: «ما مستحق برد بودیم. ما دو گل مضحک دریافت کردیم و اجازه دادیم آلمان به بازی برگردد. سرزمین سپس از آن ناکامی شرایطی همانند به یک مراسم تشییع جنازه داشت. پلیس و نظامی‌ها به ما انها گفتند چند روز از خانه بیرون نرویم.»

وحشت کمونیسم

مجارستان همانجا سوخت. نفوذ روسیه در این سرزمین محسوس می بود و فضا به طور فزاینده‌ای سرکوبگر شد. حتی با وجود این که بخشی از آن تیم پرستاره، ماه‌ها سپس برای یک بازی دوستانه مجدد یکدیگر را ملاقات کردند، ولی دیگر هیچ راهی برای التیام آن زخم وجود نداشت، نه در فوتبال و نه در جامعه. بازیکنان فوتبال به اشیایی تبدیل شدند که مشکوک به همکاری با اندوخته داری یا جاسوسی برای دشمن بودند.

تعداد بسیاری چون پوشکاش، کوچیس و سیبور از مجارستان کمونیستی فرار کرده و در اسپانیا ساکن شدند. تیم جادویی مجارستان نیز تکه تکه شد.

سپس از فینال برن، حرف های شد، آلمان در برابر آب و گل بهتر مقاومت می‌کند چون آدی داسلر، بنیانگذار آدیداس، میخ‌های مخصوصی را برای کفش‌های ملی پوشان آماده کرده می بود و در نیمه دوم آنها کفش‌های خود را عوض کردند. یک شایعه نیز همان زمان نقل شد که آلمانی‌ها با مواد ناشناخته تا آن زمان، دوپینگ کرده بودند.

یک فیلم آلمانی به نام «معجزه برن» (۲۰۰۳)، شاهکار آلمان را جاودانه کرد. مجارستان دیگر هیچ زمان در زمین فوتبال همانند قبل نشد. 

امشب، ۷۰ سال سپس، مجارها به جستوجو معجزه‌ای کوچک در اشتوتگارت می‌گردند.