از طرف بازیکنان و کادرفنی تیم ملی، خطاب به شما!_آفتاب وطن

به گزارش “افتاب وطن”، کسب ۱۳ امتیاز از پنج مسابقه ابتدایی در مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۶، علتشده تیم ملی ایران در اغاز صعودی سریع زمان و سهل‌الوصول به این تورنمنت قرار بگیرد. شاگردان امیر قلعه‌نویی در مقدماتی جام جهانی در همه مسابقات خود کارکرد قابل قبولی داشته و با تفاضل مثبت شش و قبول تنها یک تساوی روبه رو ازبکستان، راه خود برای چهارمین وجود متوالی در با اهمیت ترین تورنمنت فوتبالی جهان را هموار ساخته‌اند.

اما علی‌رغم کسب این نتایج خوب، افکار عمومی در فوتبال ایران رضایت چندانی از کارکرد بازیکنان تیم ملی و به خصوص شخص امیر قلعه‌نویی به گفتن سرمربی ندارند و حتی در روزهای کسب برتری‌های متوالی در دوره مقدماتی نیز انتقادات شدیدی نسبت به کارکرد تیم ملی ایران در رسانه‌ها توسط کارشناسان و یقیناً در شبکه‌های اجتماعی توسط مردم شنیده می‌شود. یقیناً تردیدی وجود ندارد که کارکرد تیم ملی ایران در برخی موارد قابل نقد و بازدید بوده و به هیچ گفتن کارنامه کادر فنی تیم ملی بدون اشتباه و عیب نیست، اما در برخی موارد به نظر می‌رسد کلیدواژه اغراق و بزرگ‌نمایی در رابطه مشکلات تیم ملی، نقشی کلیدی و مهم ایفا می‌کند.

اولین انتقاد مشترک از سوی زیاد تر منتقدان، قرار گرفتن تیم ملی ایران در گروهی آسان در مسیر جام جهانی است. در واقع این گروه اعتقاد دارند شاگردان امیر قلعه‌نویی در گروهی زیاد آسان قرار دارند و این تیم با این ستاره‌های بزرگ، با هر فردی می‌توانست این چنین نتایجی کسب کند. ابتدا این که حتی نیازی به مرور این مسئله بدیهی نیست که قرعه هر تیمی خارج از توان و اراده‌اش است و این امیر قلعه‌نویی و کادر فنی او نبودند که این چنین قرعه‌ای را انتخاب کردند.

این چنین آمار و رقم های مشخص می کند گروه تیم ملی ایران به گفتن مثال از گروه کره‌جنوبی دشوارتر است. همگروهی با قهرمان دو دوره تازه جام ملت‌های آسیا و تیمی تازه ظهور یافته و مستحکم همانند ازبکستان موید آن است که گروه تیم ملی ایران آنقدرها هم که برخی کارشناسان اعتقاد دارند، آسان نیست و در واقع ما در ادوار قبل و در برخی موارد، در شرایطی شبیه همین دوره جاری نیز برای صعود به جام جهانی شرایط سختی را توانایی کرده بودیم و یا حتی در نهایت این اتفاق رخ نداد.

به گفتن مثال در سال ۲۰۱۰ نیز ازبکستان و کره شمالی تیم‌های همگروه ما بودند و فقط جای کره‌جنوبی که در آن مقطع شرایط بسیار‌ای نداشت، در این دوره با قطر که در دو دوره تازه قهرمان جام ملت‌های آسیا بوده عوض شده است. حداقل بر پایه آمار و رقم های می‌توان مدعی شد گروه تیم ملی ایران از سال ۲۰۱۰ آسان‌تر نیست. اما در آن مقطع و علی‌رغم در اختیار داشتن ستاره‌های بزرگ و بین‌المللی، تیم ملی ایران حتی موفق نشد به مرحله پلی‌آف نیز راه اشکار کند و ستاره‌های بزرگ ما این مسابقات را در خانه و از تلویزیون تماشا کردند.

این چنین نباید فراموش کرد امیر قلعه‌نویی در دوران ۲۰ ماهه وجود خود روی نیمکت تیم ملی با قوت اول آسیا یعنی ژاپن نیز در جام ملت‌های آسیا دیدار کرد و تیم ملی ایران در روزی که یکی از بهترین نمایش‌های تاریخ خود را اراعه داد، با اقتدار و با برتری کامل از حیث آمار و رقم های توانست این تیم قوی و کلاس یک جهانی را نیز ناکامی دهد. در بقیه موارد نیز تقصیر یا عذری فهمید کادر فنی تیم ملی نیست و به گفتن مثال در ۲۲ سال تازه ایران تقابلی با استرالیا یا عربستان نداشته و زیاد تر به مصاف ژاپن نیز نرفته که این اتفاق در دوره امیر قلعه‌نویی رقم خورد.

کادر فنی تازه تیم ملی زمان روبه رو با اولین توانایی مهم و دشوار خود توانست به مرحله نیمه نهایی جام ملت‌های آسیا را اشکار کند که این نتیجه بی‌تردید دستاورد قابل قبول و خوبی محسوب می‌شود. برای تیمی که نزدیک ۵۰ سال است موفق به راهیابی فینال جام ملت‌های آسیا نشده، وجود در نیمه نهایی نیز یک نتیجه قابل قبول است و یقیناً انتظار می‌رود در صورت وجود این کادر در دور بعدی بر این مسند، آنها بتوانند این طلسم را شکسته و راهی مسابقه فینال بشوند.

این چنین در روزهای تازه نظرات و انتقادات بسیاری در رابطه اعمال نفوذ برخی بازیکنان بزرگ بر کادر فنی و در واقع سلطه ستاره‌های اروپایی فوتبال ایران بر رختکن تیم ملی شنیده می‌شود. ابتدا این که اکنون سند و مدرک روشنی برای اثبات این ادعای بزرگ و حتی حقوقی وجود ندارد، اما نمی‌توان کتمان کرد که بازیکنان بزرگ و نقل در دنیای فوتبال حتی در بیشترین سطح نیز همین روال و منوال را توانایی می‌کنند. به گفتن مثال تردیدی وجود ندارد که کریستیانو رونالدو را در رختکن تیم ملی پرتغال یا لیونل مسی بین بازیکنان تیم ملی آرژانتین از اهمیت و نقش بسزایی برخوردار است و قطعاً کادر فنی تیم‌های مذکور حتی از نظرات فوق ستاره‌های بزرگ برای پیشبرد اهداف خود منفعت گیری می‌کنند.

در واقع حتی اگر امیر قلعه‌نویی و کادر فنی تیم ملی در برخی موارد نظرات بازیکنانی همانند مهدی طارمی و علیرضا جهان‌قسمت را جویا شود هم آنقدر اتفاق عجیبی رخ نداده و با دقت به سابقه درخشان این چنین بازیکنانی در بیشترین سطح فوتبال جهان، حتی می‌توان این را یک مسئله مثبت زمان قضاوت حرکت کادر فنی تیم ملی قلمداد کرد. اما اگر سند و مدرکی در رابطه دخالت و در واقع اعمال سختی یا قوت این گروه از بازیکنان به کادر فنی وجود دارد، به جای مرور و تکرار چند باره آن، بهتر است آن مدارک انتشار شود.

یکی از موارد مشترک کارشناسان در مسیر انتقاد از تیم ملی، او گفت و گو جوانگرایی و اضافه نشدن بازیکنان تازه به بدنه تیم محسوب می‌شود. قلعه‌نویی در یکی دو اردوی تازه چند بازیکن جوان به لیست خود و حتی ترکیب مهم اضافه کرده و به نظر می‌رسد این روال در اردوهای بعدی نیز ادامه اشکار خواهد داشت. اما این که فوتبال ایران از یک فقر قابل‌دقت و محسوس در چند پست همانند دفاع چپ یا دفاع کننده میانی منفعت می‌برد، لزوماً تقصیری فهمید کادر جاری تیم نیست و اصولاً ماموریت معارفه بازیکنان تازه و نسل نوظهور در فوتبال جهان بر مسئولیت سرمربی تیم ملی نبوده است.

در واقع ساده‌تر این که اکنون حتی در رختکن تیم‌های بزرگ فوتبال ایران نیز مدافعان میانی جوان و باکیفیتی به ندرت دیده می‌شود و به همین علت به گمان زیاد قلعه‌نویی چاره‌ای برای به جز منفعت گیری از بازیکنان قدیمی در این پست ندارد. یقیناً امیدواریم باشگاه های بزرگ فوتبال ایران و در ادامه کادر فنی تیم ملی از بازیکنان تازه و جوان در قلب خط دفاعی منفعت گیری کنند، اما این الزام یک برنامه‌ریزی طویل زمان برای کشف توانایی های باکیفیت در چند پست در فوتبال ایران خواهد می بود و این انتقاد لزوماً و مستقیماً گریبان امیر قلعه‌نویی را نمی‌گیرد.

این چنین عدم حمایتهمه اقشار جامعه از تیم ملی فوتبال ایران نیز دلایلی متغیری دارد که این لزوماً وابسته به کارکرد بازیکنان یا کادر فنی تیم ملی نیست. اکنون و سپس از گذشت پنج هفته از مرحله مقدماتی جهانی، تیم ملی ایران در اغاز کسب جواز صعود به جهان جهانی قرار گرفته و به گمان زیادً یکی از مقتدرانه‌ترین نتایج تاریخ فوتبال ایران در مرحله مقدماتی رقم خواهد خورد. بعد حداقل روی کاغذ، کادر فنی تیم ملی و بازیکنان مستحق این حجم از شدت و خشونت نیستند و مقداری هم احترام و تمجید می‌تواند نصیب آنها شود.