محققان:‌ قرص خواب می‌تواند طول عمر را تا نزدیک به ۶ سال افت دهد_آفتاب وطن

مشکلات خواب مدام یکی از مشکلات رایج در بازه‌های سنی گوناگون بوده است. منفعت گیری از قرص خواب نیز راه‌حلی آسان برای به خواب رفتن شده است. پژوهش محققان نشان داده افرادی که از قرص خواب منفعت گیری می‌کنند، ۵۵ درصد زیاد تر از بقیه در معرض خطر مرگ قرار دارند و امید به زندگی آنها بین ۵.۳ تا ۵.۷ سال کمتر می‌شود.

محققانی از چین و تایوان در پژوهشی با منفعت گیری از داده‌های ۴۸۴ هزار و ۹۱۶ نفر بین سال‌های ۱۹۹۴ تا ۲۰۱۱ با میانگین سنی ۴۰.۳ سال که بیشتر از نیمی از آنها زن بودند، ریسک مرگ‌ومیر و امید به زندگی را بازدید کردند. این افراد از نظر کیفیت خواب، زمان‌ خواب و منفعت گیری‌کردن یا نکردن از قرص خواب بازدید شدند. این چنین با آزمایش‌های پزشکی اشکار شده می بود سابقه بیماری که ممکن می بود بر ریسک مرگ زودهنگامشان تأثیر بگذارد، ندارند.

پژوهشگران بر پایه برنامه خواب این افراد آنها را به ۴ دسته تقسیم کردند: افرادی که هر شب کمتر از ۴ ساعت می‌خوابیدند، افرادی که هر شب بین ۴ تا ۶ ساعت می‌خوابیدند، افرادی که هر شب بین ۶ تا ۸ ساعت می‌خوابیدند و افرادی که هر شب بیشتر از ۸ ساعت می‌خوابیدند.

افت امید به زندگی در افرادی که قرص خواب مصرف می‌کنند

افرادی که قرص خواب منفعت گیری نمی‌کردند و هر شب بین ۶ تا ۸ ساعت می‌خوابیدند، در قیاس با افرادی که هر شب کمتر از ۴ ساعت و زیاد تر از ۸ ساعت می‌خوابیدند، با کمترین ریسک مرگ مواجه بودند اما افرادی که با قرص خواب بین ۶ تا ۸ ساعت می‌خوابیدند، از نظر خطر مرگ‌ومیر نسبت به بقیه افراد ۵۵ درصد ریسک بالاتر داشتند.

محققان این چنین دریافتند مصرف قرص خواب می‌تواند امید به زندگی را افت دهد. امید به زندگی در مردانی که این قرص را مصرف می‌کردند، ۵.۳ سال و در زنان ۵.۷ سال کمتر از بقیه می بود. به‌علاوه، افرادی که از قرص خواب منفعت گیری می‌کردند، نسبت به افرادی که هر شب طبیعی ۶ تا ۸ ساعت می‌خوابیدند، ریسک بالاتری برای ابتلا به سرطان داشتند.

یقیناً پژوهشگران می‌گویند نمی‌توان با قطعیت او گفت منفعت گیری از قرص خواب عامل افزایش ریسک مرگ‌ومیر است؛ چون این افراد طبق معمولً با مشکلات سلامتی فرد دیگر همچون افسردگی، اضطراب یا مشکلات تنفسی نیز دست‌وپنجه نرم می‌کنند که هر ۳ می‌توانند عامل مرگ زودهنگام باشند.

ازآنجایی‌که تعداد بسیاری از قرص‌های خواب در گروه بنزودیازپین‌ها قرار می‌گیرند و منفعت گیری طویل‌زمان از این داروها با مشکلات حافظه و افت تمرکز ربط دارد، می‌توانند جهت تحول خلق‌وخو و حرکت افراد شود و از طریق تأثیر بر کارکردهای روزمره ریسک مرگ‌ومیر را افزایش دهد.

نتایج این تحقیق در Sleep Health انتشار شده است.