رایانه زنده؛ دانشمندان می‌خواهند باکتری‌ها را به پردازنده دیجیتال تبدیل کنند_آفتاب وطن

دانشمندان «دانشگاه رایس» پروژه‌ای را اغاز کرده‌اند که می‌تواند آینده رایانش را منقلب کند. در این مطرح، سلول‌های زنده باکتریایی نقش پردازنده‌های دیجیتال را ایفا خواهند کرد.

مطابق گزارش‌های انتشار شده، این پروژه چهارساله با همکاری دانشگاه هیوستون و حمایتمالی ۱.۹۹ میلیون دلاری «بنیاد ملی علوم آمریکا» انجام می‌شود. محققان در آن تصمیم دارند سامانه‌های باکتریایی مهندسی‌شده‌ای بسازند که پایه‌ای برای نسل جدیدی از رایانه‌های زیستی باشد.

نحوه منفعت گیری از باکتری به‌گفتن پردازنده دیجیتال

به‌حرف های پروفسور «متیو بنت»، سرپرست تیم، میکروب‌ها پردازنده‌های اطلاعاتی شگفت انگیز‌ای می باشند و با اتصال آنها به یکدیگر می‌توان شبکه‌های هوشمند تشکیل کرد.

محققان معتقد می باشند که هر سلول میکروبی می‌تواند یک پردازنده کوچک باشد. این سلول‌ها از طریق سیگنال‌های شیمیایی یا الکتریکی با یکدیگر ربط برقرار می‌کنند و می‌توان آنها را به یک سیستم پردازش موازی متصل کرد.

سپس با نگهداری مدام این میکروب‌ها و اتصال آنها به سامانه‌های الکترونیکی، شبکه‌های میکروبی قادر خواهند می بود الگوها را شناسایی کنند و به ورودی‌های شیمیایی واقعی عکس العمل نشان دهند.

نتیجه این چنین سیستمی می‌تواند در تشخیص بیماری‌ها، پایش محیط‌زیست و گسترش نسل آینده رایانش تحول تشکیل کند. یکی از با اهمیت ترین کاربردهای آن، ساخت «زیست‌حسگرهای هوشمند» گفتن شده است که می‌توانند نشانگرهای شیمیایی خاصی همانند نشانگرهای بیماری یا آلاینده‌های محیطی را شناسایی و اطلاعات آنها را به‌صورت الکترونیکی منتقل کنند.

پروفسور بنت می‌گوید:

«فراتر از تشخیص و پایش، رایانه‌های زنده امکان پذیر روزی توانایی سازگاری و تکامل اشکار کنند و از ظرفیت ماشین‌های سنتی فراتر بروند.»

این چنین، تیم تحقیقاتی بازدید جنبه‌های اخلاقی، حقوقی و اجتماعی این فناوری را نیز در دستور کار خود قرار داده تا اشکار شود این سامانه‌ها چطور باید قانون‌گذاری شوند و عکس العمل عمومی به آنها چه خواهد می بود.

ایده ساخت رایانه از مواد زیستی نوشته جدیدی نیست و حوزه‌ای با نام «رایانش‌زیستی» نیز از سال‌ها قبل توسط دانشمندان جستوجو می‌شود. در این حوزه از زیست‌شناسی سنتتیک و مواد زنده همانند اندام‌واره‌های مغزی برای طراحی معماری رایانه‌ای منفعت گیری می‌شود. مغز انسان و حیوان می‌تواند حجم بالایی از محاسبات را با مصرف انرژی زیاد اندک انجام دهد و همین کارایی می‌تواند پاسخی به بحران مصرف انرژی در هوش مصنوعی باشد.