درون خورشید به گمان زیادً سیاهچالههای کوچکی وجود دارد!
[ad_1]
دانشمندان گمان خواهند داد سیاهچالههای اولیه، که در بدو تولد کیهان بعد از بیگبنگ شکل گرفتهاند، امکان پذیر در خورشید وجود داشته باشند و تجمع این سیاهچالهها به درخشندگی خورشید پشتیبانی میکند. «استیون هاوکینگ»، فیزیکدان مشهور، برای اولینبار فرضیه وجود سیاهچالههای اولیه (BHs) در خورشید را نقل کرد. اگرچه شناسایی این ستارگان از بیرون تقریباً غیرممکن است، اکنون محققان با مدلسازی توانستند این فرضیه را تشریح کنند.
بر پایه مقاله منتشرشده در The Astrophysical Journal، گروهی از محققان مؤسسه اخترفیزیک ماکس پلانک (MPA) همانندسازیهایی را انجام دادند که جزئیات گسترش این سیاهچالههای اولیه را درون برخی ستارهها که به «ستارگان هاوکینگ» مشهورند، توضیح میدهد. این سیاهچالههای اولیه که در اولین ثانیه بعد از بیگبنگ شکل گرفتهاند، امکان پذیر در خورشید وجود داشته باشند و از طریق انباشتگی، درخشندگی و عمر آن را زیاد تر کنند.
برخی ستارهها سیاهچالههای اولیه را میبلعند!
سیاهچالهها به این معروف می باشند که هر چیزی را که به آنها نزدیک میبشود میبلعند. پژوهش تازه درواقع برعکس این اتفاق را بازدید میکند؛ این امکان وجود دارد که ستارگان هاوکینگی بتوانند سیاهچالههای زیاد کوچک را به درون ببلعند و آنها را در هسته خود نگه دارند.
این سیاهچالههای کوچک تا مرکز ستاره فرو میروال، اما میزبان خود را از بین نمیبرند. همانطور که ستارگان عکس العملهای همجوشی هستهای را در فضای داخلی خود انجام خواهند داد، انرژی شدید به سمت بیرون جریان مییابد و این سختی از فروپاشی درونی ستاره جلوگیری میکند.
با آنکه همزیستی این دو درون هم کمی تناقضآمیز است، اما مدلسازیهای محققان ثابت میکند که ستارگان هاوکینگ پایدارتر از آن چیزی می باشند که انتظار میرفت. یقیناً شناسایی این ستارگان از بیرون تقریبا غیرممکن است. دانشمندان میگویند که خورشید امکان پذیر سیاهچالهای به جرم سیاره عطارد در مرکز خود داشته باشد بدون این که ما فهمید شویم. این سیاهچالههای اولیه درون ستارگان میتوانند به طور قابلتوجهی بر تکامل ستارگان تأثیر بگذارند. بهعلاوه، این چنین سیاهچالههایی میتوانند وجود ماده تاریک را توضیح بدهند.
دانشمندان باور دارند ستارگانی که در مرکز خود سیاهچاله دارند، میتوانند بهطور شگفتانگیزی عمر طویل داشته باشند.
[ad_2]
منبع