اروپا اولین مأموریت خود به زهره، ونوس اکسپرس، را پرتاب کرد

۸ نوامبر ۲۰۰۵، اروپا اولین مأموریت خود به سمت زهره را پرتاب کرد. این فضاپیما ونوس اکسپرس نام داشت.

زهره یک سیاره گرم‌خانه است. گدازه روی سطح آن جریان دارد و سختی اتمسفر می‌تواند به راحتی یک فضاپیمای محافظت‌نشده را حتی از مدار خرد کند.

ونوس اکسپرس ناچار می بود از تشعشعات شدید جان سالم به در ببرد. اما این فضاپیما پنج بار تمدید شد و بیش از ۹ سال دوام آورد. با مجهزشدن به هفت ابزار علمی، مقصد اصلی این مأموریت، رصد طولانی‌زمان جو زهره می بود.

ارتباطات با آن هنگامی که به مدار زهره رسید، توسط بشقاب آنتن ۳۵ متری واقع در ایستگاه زمینی آژانس فضایی اروپا در نزدیکی مادرید، اسپانیا فراهم شد.

فضاپیما در آن زمان گرداب عجیبی را دید که در اطراف قطب جنوبی زهره درحال چرخش می بود و نشانه‌های احتمالی آتشفشان‌های فعال را نیز مشاهده کرد.

این چنین کشف کرد که این سیاره شفق‌های قطبی خود را ایجاد می‌کند. این شفق‌ها وقتی اتفاق می‌افتند که ذرات خورشید به ذرات باردار جو برخورد می‌کنند.

دانشمندان امیدوار بودند این مأموریت به فهمیدن عمیق ساختار جو زهره و تغییراتی که منجر به شرایط جوی گلخانه‌ای کنونی شده است، یاری کند.

در اواخر مأموریت ونوس اکسپرس، کنترل‌کنندگان به فضاپیما انها گفتند که در ابرهای زهره فرو برود. با وجود این که فضاپیما برای انجام این کار طراحی نشده می بود، کارکرد مساعد داشت. ونوس اکسپرس در ژانویه ۲۰۱۵ در جو سوخت.